Whitney Wright-reporter heeft seks neukfilms gratis met psycho
" Genomineerd - Beste Acteur - Mimi: Michael Vegas, AVN 2020 FACE TO FACE VROUW GEBRUIKT WERK ALS REPORTER OM DICHT BIJ EEN VERDACHTE PSYCHOPATH TE KOMEN Scène opent in het interieur van een auto. Een jonge vrouw, Lois Brown (Whitney Wright), is de " Je kunt dit doen,' zegt ze tegen zichzelf en stapt uit de auto. Ze loopt de oprit op naar de deur van het huis en aarzelt nog een moment voordat ze aanbelt. Even later gaat de deur open en een man, James Stinson (Michael Vegas), staat daar. Hij kijkt haar aan en beoordeelt haar op een bijna roofzuchtige manier. 'Jij moet Lois zijn?', vraagt hij op een voorzichtige toon. Ja, en dat moet meneer Stinson zijn, zegt Lois met een beleefde en professionele glimlach. Oh, ze kan hem James noemen, zegt hij. Een beetje jong voor een verslaggever, niet? Ze flitst hem een po lite, afstandelijke glimlach en zegt misschien, ze is 22, maar mensen zeggen altijd dat ze een oude ziel heeft. Hij knikt en realiseert zich dan dat hij nog steeds de deur blokkeert. Maar waar zijn zijn manieren? Alsjeblieft, kom binnen, zegt hij, terwijl hij haar naar binnen zwaait. Ze volgt hem het huis in, een bescheiden, schoon en verzorgd verblijf. Dus waar wil ze dit doen? , vraagt hij, een zweem van ongemak sluipt in zijn stem. Waar hij zich prettig voelt, zegt ze beleefd maar niet hartelijk... Wat dacht je van de woonkamer?, stelt ze voor. HIJ gaat akkoord en ze gaan in de woonkamer zitten. HIJ neemt plaats en zij gaat in een stoel tegenover hem zitten met een tafel tussen hen in.S Hij pakt haar mobiele telefoon en opent een spraakopname-app.D Vindt hij het erg als ze dit opneemt?, vraagt Lois.Nee, alsjeblieft, hij wil niet verkeerd geciteerd worden, hij heeft er neukfilms gratis genoeg van dat - hij grinnikt, niet omdat het grappig was, maar om de ongemakkelijke stilte die op zijn opmerking volgde op te vullen.G Reat, zegt ze na een pauze, terwijl ze op de opnameknop van de app drukt en de telefoon tussen hen in op de tafel legt.' Dus laten we beginnen met het voor de hand liggende: waarom nu? Zou je je eerste persoonlijke interview geven aan een kleine universiteitskrant nadat je al die tijd niet met de pers hebt gesproken?' vraagt Lois. HIJ overweegt de vraag. Het is simpel: in al die tijd is ze niet de eerste verslaggever die hem belt op de verjaardag van de misdaad, maar zij IS de eerste verslaggever die hem belt en hem vertelt dat ze denkt dat hij niet schuldig, en biedt aan zijn kant van het verhaal te vertellen, zegt hij. Maar hij WAS vrijgesproken van de misdaad waarvan hij werd beschuldigd, dus naar welke schuld verwijst hij? het nieuws, dag en nacht, en ook al werd hij niet schuldig bevonden, de meeste mensen geloven dat hij schuldig is en dat het vonnis verkeerd was, zegt James. dat stigma heeft kunnen afschudden, mensen kijken sindsdien niet meer op dezelfde manier naar hem, voegt hij er verontwaardigd aan toe. Het is een eenzaam bestaan.' Misschien kunnen we proberen iets van dat stigma weg te nemen als het publiek jouw kant van het verhaal hoort. S O ik vraag je officieel: ben je schuldig?' vraagt Lois. H E lacht droevig naar haar terug.' Ben ik schuldig?' Vraagt hij haar. H E zucht diep.T Hier is een gespannen moment van stilte.O Opnieuw flitst er iets donkers en roofzuchtigs over zijn gezicht.' Ja... dat ben ik,' zegt hij, zijn glimlach weg. OP TITELPLAATJE GESNEDEN Bij het hervatten van het interview kijkt Lois verbijsterd bij de bekentenis van James.' Ik ben schuldig... Schuldig omdat ik op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was,' verduidelijkt James. HIJ was die avond toevallig in de club en hij was toevallig de laatste persoon die werd gezien met... zegt James, weglopen , blanking bij de naam van het slachtoffer.' Darlene Davis,' zegt Lois, de naam zorgvuldig uitsprekend. Ja, dat klopt, het was lang geleden... En hij heeft geprobeerd de hele episode achter zich te laten, omdat hij die avond in de club was, op de verkeerde plaats was op het verkeerde moment... Dat heeft zijn leven geruïneerd, zegt James. Dus hoe verklaart hij Darlene's DNA op zijn shirt?, onderzoekt Lois, eraan toevoegend dat de politie beweert dat dit tijdens het misdrijf is gebeurd. de politie, met de waarheid: ze had een bloedneus toen ze met hem danste, zegt James.B De pers kreeg dat te pakken en gebruikte dat om zijn schuld op zich te nemen, vervolgt hij. was dat ze een bekende middelengebruiker was die vatbaar was voor bloedneuzen, zegt hij. 'Toen ze je kwamen interviewen omdat ze je op de beveiligingsbeelden van de club zagen, stemde je ermee in dat ze je huis doorzochten, waar ze het shirt met DNA-bewijs ontdekten, wat vervolgens leidde tot je arrestatie en proces. ALS het DNA op het shirt van een onschuldige bloedneus zoals je beweert, waarom heb je de politie er niet gewoon over verteld in plaats van het shirt te verbergen zodat ze het kunnen vinden, en trouwens, waarom heb je in de eerste plaats ingestemd met het zoeken als je bewijs had verborgen weg die u zou beschuldigen?' Lois vraagt
